Sunday, January 2, 2011

Bagong Taon.. Bagong TAO

Isang Taon na naman pala ang Namaalam..Labing dalawang buwan na dumaan.. Tatlong daan at animnapu't araw na lumipas. Kung babalikan ko ang bawat araw, oras, minuto at segundo ng taong ito ay masasabi kong ito'y naging isang makabuluhang TAON KO.

Sa taong ito ko mas nakilala ko ang aking sarili.. Natutong lumaban at mas naging MATATAG sa bawat hamon ng buhay. Kung aking babablikan ang bawat pakikibakang aking pinagdaanan, ang taong itong ay nagbigay ng samu't saring tuwa, lungkot, biyaya, aral at mga bagong kaibigan.

Taong 2010.. Bagong Taon, bagong oportunidad sa panibagong mundo.. Ito ay ang aking bagong Trabaho. Wala man ako sa Ospital o Clinic bilang isang rehistradong Nurse ay dala ko naman ang kaalaman ng pagiging isang Nurse na hinihingi ng aking trabaho. Pagiging isang Claims-Analyst ang naging bagong hamon ko.
Malaki ang pasasalamat ko sa kunpanyang kinaroonan ko ko sa ngayon dahil dito ko naranasan ang pagtrato sa isang "totoong empleyado".. walang pamumulitika. Walang araw sa iyong pagpasok na kinakabog ang iyong dibdib kung may babalikan ka pang trabaho.. BASTA ALAM MONG TAMA AT NASA LUGAR ANG MGA GINAGAWA MO. Dito patas ang natatanggap mong katas ng bawat pawis mo.. sakto ang suweldo lalu't alam mo na bawat oras/minuto ay pinaghirapan mo. Dito patas ang mga taong nakatataas sayo.. walang kinikilingan, walang kaibigan, WALANG KAMAG-ANAK. Ang kumpanyang ito ang siyang totoong naging pangalawang pamilya ko.

Taong 2010.. dito ko rin naranasan ang isa sa pinaka masakit na bahagi ng aking buhay. Isa sa alam kong dahilan kong bakit ko nasabing mas naging matatag ako ngayon bilang TAO.. Ang IWANAN, MANG-IWAN, ,MAGPAALAM.. Dito ko naranasan ang IWANAN ng isang taong sobra kong MINAHAL. Masakit dahil kasabay ng pagkawala ng TAONG IYON ay ang pagkawala rin ng isang TAONG itunuring kong KAKAMPI at MATALIK NA KAIBIGAN.. Masakit pero kailangang MANG-IWAN kahit pa sa kabilang ng isang MALUNGKOT NA PAALAM ay pwede namang maging tulad pa din kayo ng dati... subalit mas kinailangan mong piliin ang TAMA dahil alam mong iyon ang mas makakabuti para sa inyong dalawa...
IWANAN.. MANG-IWAN..,MAGPAALAM.. ito ay naging isang mabigat na hamon sa aking ng taong ito subalit alam kong KINAYA at NAPAGTAGUMPAYAN ko balik-balikan ko man ang lahat ng lungkot at luhang pinagdaanan ko alam kong naging matatag ako... OO matatag ako gaya ng sabi mo at lagi kong pinaghahawakan yun magpasahanggang ngayon.

Maraming itinurong LEKSYON sa aking ang TAONG ito.. Dito ko natutunang mahalin ang sarili ko, irespeto ang opinyon ng bawat tao, matutong mas umunawa lalu't alam mong ikaw ang mas may kapasidad na umunawa, maging bitter dahil parte iyon ng buhay subalit matutong tumanggap ng realidad.. MATUTONG MAGPATAWAD. Dito natutunan ko na hindi lahat ng bagay na alam mong nagpapasaya sa IYO/INYO ay hindi na pwedeng matapos sapagkat lahat ng bagay na may simula ay mag nakatakda ring katapusan.. katulad din ng isang matinding kalungkutan... lahat may katapusan kaya't matutong magpasalamat sapagkat naging bahagi ka nito at umasa na sa bawat katapusan ay mayroong ISANG BAGONG SIMULA.

Ang taong ito ang humubog sa akin upang mas MATUTONG MAG-ISA at LUMABAN. Dito ko natutunang patunayan ang aking KAKAYAHAN sa mga taong nanira at kumwestyon sa kung ano ang kaya kung gawin. Sa taong ito nakahanap ako ng mga bagong kakampi sa mga sandaling sobra akong nasasaktan subalit walang makausap at mapagsabihan.. At higit sa lahat, sa TAONG ito ko naramdaman na ako ay isang MAS MABUTING TAO sa kabila ng bawat sakit at lungkot na pinagdaanan ko.


Taong 2010.. may mga taong nawala subalit may mga bagong kaibigan.. may mga pinagdaanang lungkot subalit may mga alala pa rin naman ng tuwa.. may mga naging luha subalit alam kong may mga tao akong napasaya.. HINDI AKO NANINIWALA SA NEW YEAR'S RESOLUTION subalit naniniwala ako na ang bawat BAGONG TAON ay laging may dalang BAGONG PAG-ASA at BAGONG BUHAY (TAO).. isa lang naman ang gusto kong mangyari para sa TAONG ito.. ang MAS MAGING MABUTING KAPWA pa ako sa bawat minuto.. oras.. araw..buwan at TAONG pagdadaanan ko.

No comments:

Post a Comment